- tenâkuz
- (A.)[ ﺾﻗﺎﻨﺕ ]çelişki.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
tenaküz — tenâküz: çelişki … Hukuk Sözlüğü
tenakuz — is., esk., Ar. tenāḳuż Anlam aykırılığı, çelişme, çelişki Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller tenakuza düşmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
TENAKUZ — Sözün birbirini tutmaması. Konuşmada beyan edilen söz ve fikirlerin birbirine zıt olması. * Man: İki şeyin birbirine nakiz olması. Bir şeyin nakizi, o şeyin ref inden (kaldırılmasından) ibarettir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TENAKUZÂT — (Tenakuz. C.) Tenakuzlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çelişki — is. Çelişme, tenakuz … Çağatay Osmanlı Sözlük